Vrijdag 8 maart 2024 was het eindelijk weer zover een tweede ontmoeting met Meesteres Moriah! Toch wel gespannen, wat er zal komen een tweede keer. Laten we het houden op gezonde spanning. Aangekomen bij het adres van Meesteres Moriah, hadden we het over de week die was verlopen. Na enige tijd zei ze, “kom je mee naar boven?” Gelukkig wist ik al een beetje wat er zou komen en was het niet helemaal vreemd meer.
Opgewarmd met zwepen
Ik moest mij aankleden dit was gelukkig niet meer zo eng/ onwennig als de eerste keer. Toen ik naakt voor haar stond werd ik vast gemaakt aan het kruis en werd mijn lichaam opgewarmd met verschillende zwepen. Het viel toch wat tegen, de eerste keer ging het voor mijn gevoel makkelijker dan nu. Het was doorbijten en ik onderging verschillende zwepen. Na verloop van tijd werd ik los gemaakt en moest ik voor Meesteres Moriah gaan staan en moest ik haar nieuwste zweep ondergaan (dit is ook de pijnlijkste).
Ook dit ging vrij goed, mijn rug en buik werden goed bewerkt, wat mij een trots gevoel gaf. Normaal gesproken kan ik niet goed tegen pijn, maar dit verliep vrij goed tot op heden. Na verloop van tijd moest ik de pijnlijkste zweep aftellen van twintig naar nul. Dit was pittig maar ik heb het doorstaan, wat ik heel fijn vond was dat Meesteres Moriah vroeg hoe het met mij ging. Zij liet mij even bijkomen, om het op mijn lichaam te laten bezinken en er werden foto’s gemaakt van het resultaat.
Met de cane
Toen ik was bijgekomen moest ik voorover staan en moest ik dertig slagen van cane ondergaan. Dit herhaalde het zelfde ritueel en moest ik aftellen van dertig van naar nul (de cane is echt pijnlijk!). Meesteres Moriah zei enthousiast: “De volgende keer worden het er vijftig!” Waarop ik dacht: “Slik arme ik”. Maar hierbij weet ik ook dat Meesteres Moriah het doet om mij sterker te maken…maar absoluut ook voor haar eigen plezier.
Ballen in een parachute
Nadat ik de zwepen en de cane had overleefd, moest ik bij mezelf een parachute om mijn balzak doen en moest ik gaan liggen met mijn rug op de bondagetafel. Terwijl ik lag werd ik geblinddoekt en lag ik vast met een arm. Zodat ik niet eraf kon vallen, niet wetende wat er zou gaan gebeuren onderging ik het. Meesteres Moriah bond de parachute strak vast zodat mijn balzak goed strak vastgebonden lag. De prikkels van de parachute werden op deze manier nog eens extra in mijn ballen geduwd.
Vervolgens spoot ze is iets op mijn piemel (ontsmettingsmiddel, want het rook naar alcohol). Plots voelde ik twee prikken! De pijn viel enigszins mee, maar ik was heel blij dat ik het niet zag. Omdat de kans vrij groot zou zijn dat ik zou flauwvallen. Dit is namelijk gebeurd in het verleden. Zo trots als ik was dat ik het had doorstaan kwam nu de emotie vrij uit mijn lichaam. Mijn benen begonnen de trillen, heel raar ik had het niet onder controle.
Super goed gedaan!
Meesteres Moriah zag dit en hield mijn hand vast. Ze zei dat ik het super goed had gedaan en dat ik trots mocht zijn. Zij weet dat ik hiervoor bang ben. Om mijn emoties een plek te kunnen geven moest ik in een bodybag gaan liggen, zodat ik rust zou krijgen om de emoties een plekje te geven. Dit voelde voor mij heel fijn aan en kon ik even alles laten bezinken.
Na verloop van tijd mocht ik uit de bondagezak en kreeg ik de opdracht mij weer aan te kleden. We hebben nog lang gepraat over hoe ik het vond en over andere zaken. Terwijl ik dit schrijf heb ik een mooi aandenken op mijn piemel omdat die vrij paars/ blauw is van de prikken. Meesteres Moriah gaf aan dat het zich mooi zal herstellen na enkele dagen en ik mij geen zorgen hoeft te maken. Ik kan niet wachten op ons eerste feest die we binnenkort gaan bezoeken met z’n drieën!
slaaf gingermen