Zij gaf mij vleugels (met ontspannende needleplay!)

In deze drukke maand december hadden Meesteres Moriah en ik weer een leuke, gezellige afspraak. Ik zou vandaag vleugels van haar krijgen! Op de achterbank lagen wat spulletjes voor haar nursery room en omdat ik het belangrijk vind dat zij wat makkelijker een sessie kan doen had ik een krukje op wieltjes voor haar meegenomen net zoals die in de nursery room staat maar dan in het zwart. Het laatste kwartier zat ik met een volle blaas in de auto en ik hoopte dat haar sub gauw de deur open zou doen. Ik parkeerde mijn auto en godzijdank stond de voordeur open, ik rende direct naar de wc om mijn blaas te legen. Poehee wat een opluchting. Helaas lukte het daardoor niet om langs de bakker te gaan.

Cadeautjes

Daarna liep ik verder het huis in waar Meesteres Moriah al op me stond te wachten. Ik begroette haar met een warme knuffel. We gingen eerst lekker aan de koffie waar zij haar spulletjes en cadeautjes uitpakte. “Ik heb voor jou ook cadeautjes” zei ze en overhandigde mij een tas. Met de restrictie, onder je kerstboom leggen en pas op eerste Kerstdag in de ochtend openmaken. Ik werd er verlegen van, en bedankte haar voor de cadeautjes. Zo ontzettend lief. Ik ben heel benieuwd wat er inzit. Daarna liet ik zien wat ik had mee genomen omdat zij mij vleugels zou geven. Zij was daar gelukkig heel enthousiast over. Nadat ik mijn koffie ophad dirigeerde ze mij naar boven alwaar ik mij omkleedde. Ondertussen zette zij een doos naalden klaar, en alles wat ze daarbij nodig had.

Rustgevende vleugels

Ik ging op de bondage bank liggen en zij zette de contouren uit om de naalden op de juiste positie in te prikken. Daarvan kreeg ik al kippenvel. Daarna kwam er geheel onverwacht nog een alcohol spray over mijn rug. Weer kippenvel en koude rillingen, want het is best koud terwijl haar speelruimte heerlijk verwarmd is. Met haar warme handen prikte ze de naalden in mijn rug. Eerst de ene kant, daarna de andere kant. Ondertussen maakte ze foto’s, omdat ze weet dat ik het fijn vind dat ik daarna de foto’s voor de herbeleving graag zie. En ik kan natuurlijk niet op mijn rug kijken terwijl ik in alle rust op mijn buik lig.

Ik vind het heerlijk als ze dan met haar armen op mijn rug leunt om foto’s te maken. Eigenlijk hou ik niet van naalden maar Meesteres Moriah zoekt altijd de grenzen op, en dat is fijn anders had ik nooit geweten dat ik zo rustig werd van needleplay. Ik word er rustig van en daardoor word ik er ook heel emotioneel van, omdat zij letterlijk onder mijn huid zit. We spraken ondertussen nog even over grenzen en vertrouwen. Ik heb in al die vele jaren dat ik haar ken mij overgeleverd aan haar, wat zij wil onderga ik met liefde. Het is altijd spannend om niet te weten wat er gebeuren gaat. Voor vandaag wist ik dat wel. Maar hoe het uitwerkt op mijn emoties dat wist ik natuurlijk niet van tevoren. Ik weet wel dat het voor haar ook heel ontspannend is om naalden te prikken.

Veren voor de vleugels

Nadat ze alle naalden in mijn rug had geprikt, ging ze aan de slag met de veren voor de vleugels. Toen deze erin zaten moest ik voorzichtig gaan staan. En ze drukte een groot aantal naalden er nog wat dieper in die tijdens het opstaan, omdat de veren eruit waren gevallen. Dit gaf een heel super intens gevoel dat ik niet kan omschrijven. Ik had het gevoel in een andere wereld te zijn. Een heel bijzonder intens gevoel. Ik zocht steeds haar warme handen, terwijl ik met mijn rug naar haar stond. En zij pakte mijn handen beet en maakte dat ik weer heel erg emotioneel werd, tijdens het schrijven van dit verslag word ik weer emotioneel. “ga maar bij het kruis staan” zei ze. “dan kan ik foto’s voor en van je maken”. Ik schoof zachtjes naar voren en hield het kruis vast. Mijn lichaam was in een andere wereld, zo voelde het. Mijn wens was vervuld. En die bleek dieper te zitten dan dat ik zelf wist.

Gaatjes

Daarna begeleidde ze mij naar de bondagetafel waar ik weer in alle rust op mijn buik kon gaan liggen. En ze trok de naalden er één voor één uit. O nee toch niet want ze trok er op een gegeven moment twee uit. Waarbij ze hard moest lachen toen ik auw zei. Hoe fijn is het als je Meesteres blij is, en moet lachen. Daarna spoot ze weer een hele wolk alcohol over de gaatjes die de naalden hadden achtergelaten. En veegde ze het bloed (geen dramatisch bloed) van mijn rug en spoot nogmaals wat alcohol over mijn rug. Ik bleef heel even liggen om even weer op de aarde te landen. Daarna bedankte ik haar uitvoerig en ruimden we samen de spulletjes weer op en dat alles weer zo was in haar speelkamer zoals zij wenst.

Lunchen

Daarna gingen Meesteres Moriah, haar sub 2Bees en ik lunchen. Na de lunch, tilde ik de wasmand naar boven en tja de was ophangen conform de wens van Meesteres Moriah is niet mijn sterkste kant, dus ze zei “pff ik doe t zelf wel weer”. Ik zat op de trap naar haar te kijken hoe zij de was ophing en ik kon het niet laten om een cane van bamboe op te pakken die in haar schooltje lag en te zeggen van chop chop. Ik schiet nu weer keihard in de lach. Tja diegenen die Meesteres Moriah kennen weten dan wat zij dan doet. Ik had mij het in een ondeugende bui niet gerealiseerd. Ze zei “en waarom heb je mij niet geholpen? En dacht je nu echt dat je hiermee wegkomt!”. Ik moest over het schoolbankje gaan hangen en ik kreeg er stevig van langs. Vooral die laatste klap die kwam loeihard aan. De tranen stonden in mijn ogen. Zij ging op de trap zitten met haar stralende glimlach en ik kon niet anders dan ook glimlachen door de tranen heen. Zij heeft een betoverende glimlach.

Op pad

We liepen naar mijn auto waar ik de deur voor haar openhield. We reden naar een kerstmarkt omdat zij nog wat dingen nodig had voor de Kerstdagen. Dit omdat de boerin waar we samen vaker kwamen om kaas etc haalden op een kerstmarkt stond. Daar liepen we nog even de kerstmarkt over. Leuke kerstmarkt, waarbij ik bij de levende stal nog zei “o dat was leuk geweest voor 2bees om in die stal te staan”. Zij moest daar ook om lachen. Daarna stapten we weer in de auto. Ze wou ook nog even naar een andere plaats om wat spullen te kopen. Ik tilde haar tassen naar de auto en we reden de parkeergarage weer uit. O en natuurlijk haalde ik nog de beloofde gebakjes bij de bakker waar ik die ochtend verzaakt had vanwege mijn nodig moeten plassen.

Afsluiting van de dag

Toen we weer bij haar huis waren, dronken we nog een lekker kopje koffie met het gebakje. En masseerde ik haar schouders. En ondertussen kletsten we nog wat over allerlei dingen die ons bezighielden, die haar bezighielden. Over oordelen van anderen over bijvoorbeeld ageplay, paypigs etc. Zelfs oordelen door anderen die ook tot de BDMS “scene” behoren. Dat is best bijzonder vind ik, want alles valt en staat met een beleving. Ik las dat iemand bij een foto van mij, over dat zij mij vleugels had gegeven had geschreven dat die persoon het raar vond, aandacht vragen was en dat het niets met genot had te maken. Nu trek ik dat mij niet aan hoor, maar ik vind het gemis voor die ander die het veroordeelt. Want een ieder beleeft een BDSM sessie op zijn of haar eigen manier. De sessies die ik beleef zijn uit liefde. Uit liefde voor haar en de liefde die ik van haar terugkrijg.

Mijn dag bij haar werd afgesloten met heerlijk eten, en natuurlijk deed ik even de afwas. Ik nam afscheid van 2Bees en uiteraard van Meesteres Moriah en bedankte haar nogmaals voor alles, de vleugels die ze mij had gegeven. De cadeautjes die inmiddels onder kerstboom liggen. Afgelopen nacht sliep ik als een roosje. En geniet nog erg na van de needleplay sessie, de heerlijke dag die ik gehad heb en de prachtige foto’s! Nogmaals heel erg bedankt Meesteres Moriah.

slavin anne