Vandaag ging mijn wekker om 06:30 uur. Wat vroeger dan normaal, maar het was dan ook een speciale dag. Snel er uit en naar de douche. Daar zo goed als het kon gespoeld, geschoren en gedoucht. Vooral het spoelen had wat tijd in beslag genomen, dus toen ik me aankleedde bleek het al 7:30 uur te zijn, het moment dat ik weg wou. Snel nog even een luchtje op, appels mee als ontbijt, de Fryske dúmkes mee en hop onderweg. In de auto stel ik Google in en zie tot mijn schrik dat het meer tijd kostte dan eerder gedacht, maar ik zou nog op tijd komen. Te laat komen is een doodszonde, zeker na het debacle van een kleine 2 weken geleden waarin ik zelfs 10 minuten te laat was en dat wou ik absoluut niet nog eens!
Nummer 20
Onderweg ging het goed en de reistijd liep terug waardoor ik ongeveer 30 minuten te vroeg zou zijn, de tijd die ik uitgerekend had. Nog even snel een kaartje halen en ook nog even naar de WC, dat kostte me een 15 minuten, maar… tijd genoeg. Bij het winkelcentrum nog even gewacht en toen was het tijd. De auto om de hoek geparkeerd en nog even wachten, want het was nog geen 10 uur, het tijdstip dat ik aan moest bellen. 9:59 uur uit de auto en de hoek omlopen naar nummer 10 en aanbellen, precies mooi op tijd! Maar er staan 2 andere namen op de deur… en iets zegt me dat het niet correct is. Snel mijn telefoon met haar mail erbij gepakt en…. Shit nummer 20!
Sprintje
Ik neem een sprint en zo snel als ik kan bel ik bij nummer 20 aan. Ik herken haar auto van het diner, dus hier moet ik goed zitten. Maar inmiddels is het al wel 10:01 uur, als nog te laat! De deur gaat open en ik wordt door schlemieltje binnen gelaten. Nadat ik mijn jas en tas in de hal achter gelaten heb, loop ik met de cadeautjes naar binnen. Daar krijg ik van schlemieltje 2 flesjes water en mag achter hem aan lopen naar boven. Daar staat ze dan op me te wachten. Schitterend in het leer gehuld met mooie nylons er onder. Ze vraagt aan schlemieltje of ik op tijd was en ik beken eerlijk dat ik een minuut te laat was, wederom geen goed begin.
Gespannen
Ik merk het aan mijn lichaam dat ik gespannen ben. Ik mag me uitkleden en mijn kleding op de gang op de kapstok hangen en dan bij haar naar binnen komen. Een beetje onhandig sta ik daar en zij is op de bondage tafel gaan zitten. Dan krijg ik opdracht om op mijn knieën voor haar te gaan zitten en meteen voelt dat goed. De verhouding is nu weer zoals het hoort. Ze speelt even met mijn tepels en geeft met haar laarzen wat trapjes tegen mijn ballen, het is nu echt begonnen. Blijft toch een heerlijke combi, die onderdanige plek opkijkend naar ene mooie dominante Dame en dan verwend worden op de tepels en ballen.
Toen was het moment daar. Ik moest de weegschaal achter de stoel vandaan halen en moest raden wat mijn gewicht was. Alles wat ik er naast zou zitten, zou als straf uitbetaald worden. Ik zei wat ik het laatst gemeten had:107.9 Echter toen ik op de weegschaal stond, bleek ik 1100 gram lichter te zijn, 106.8 Dit is nu mijn start gewicht en elke maand zal ik hier 1 kg van af moeten zien te halen door betere voeding, meer te bewegen en water te drinken.
Zicht totaal ontnomen
Na wat gebabbeld te hebben, mocht ik de bondage tafel van de muur afhalen en er op mijn rug op plaats nemen. Ik krijg een balgag in en daaroverheen een soort skimasker en daaroverheen nog een masker, maar ja ik kon niet meer zien wat dat was, mijn zicht was me totaal ontnomen en langzaam kreeg ik daarmee de rust in mijn hoofd terug. Terwijl ze met me bleef praten, werden mijn handen voorzien van een touwbondage die vastgemaakt werd aan de bondagering boven de tafel aan het plafond vast zat. Daarna volgden mijn enkels in een bondage die ook aan de bondagering vastgezet werden. En daar lag ik dan, op mijn rug op de bank met mijn handen en enkels boven me vast. Open en volledig bruikbaar voor haar gebruik.
Wheel op pain
Als eerste werden mijn ballen en paal opgebonden met een touwtje, waarna mijn tepels werden versierd met klemmen. Het kettinkje dat de klemmen verbond werd op spanning gebracht met het touwtje om mijn paal en ballen, waardoor er een continue heerlijke druk op het geheel stond. Daarna volgden er meerdere knijpers op mijn zak en paal nog niet hele gemene knijpers zei ze en ik geloofde graag dat ze ergere had. Met een wheel of pain werd mijn strak gespannen huid rond mijn ballen, paal en tepels bewerk en ook over mijn perineum.
Gevoelige plekjes, maar ik kon het zeker waarderen en ik kom me er ook steeds beter aan over geven. Daarna speelde ze nog even met elektro over dezelfde plekken. Altijd al een haat/liefde met elektro gehad. Hij stond gelukkig niet zo hoog en ik kon het goed hebben, maar ik blijf er toch altijd weer even van schrikken.
Langzaam kwam de rust…
Nadat alles losgemaakt was, vroeg ze me hoe het zo was. Ik gaf aan dat ik alles goed kon hebben tot nu toe en dat mijn hoofd langzaam maar zeker rustig werd. Ze zei dat ik wel wat meer kon hebben en wou mijn tepels even testen. Vervolgens zette ze een krokodillenbek op mijn linker tepel en ik meteen schoot mijn ademhaling alle kanten op. Ze bleef met me praten en hoe ik adem moest halen en ook mijn rechter tepel werd voorzien. Neus in, mond uit en zo kreeg ik het weer onder controle. Ik moest het alleen nog even 10 tellen vol houden. Lag het nou aan mij of hoe dichter we bij de 10 kwamen, hoe langzamer ze ging tellen! Eindelijk mochten ze er af en na die heerlijke pijnscheut die door mijn lichaam schoot kreeg ik even rust.
Elastiekjes
Maar die rust duurde niet lang. Na wederom de gag in en maskers op gekregen te hebben en nu languit op de tafel lag, werd er met een instrument mijn paal en zak ingesloten. Lief vroeg ze nog of mijn velletje er tussen zat, wat gelukkig niet zo was. Hierna friemelde ze wat om mijn zak en paal. Het bleek een plankje te zijn met haakjes er op waartussen elastiekjes gespannen konden worden. En wat is er dan leuker dan die elastiekjes aan te trekken en los te laten. Een hele bijzondere ervaring en een erg leuk instrument! Terwijl ik me daar op concentreerde, kreeg ik ook nog even die gemene klemmen terug op mijn tepel!
Mijn ademhaling werd weer totaal ongecontroleerd, maar ik moest het toch nog even 5 seconde volhouden. Nadat ze er af waren kwam er een immense rust over mezelf heen. Ze controleerde of alles goed ging en ik verzekerde haar dat alles prima was. Nadat alles weer losgemaakt was, mocht ik rechtop zitten en kreeg ik wat te drinken en praatte we weer even.
In de kooi!
Als laatste wou ze me nog even in de kooi zetten. Als eerste kreeg ik weer een masker op, dit maal een andere en werden mijn handen weer van een bondage voorzien en moest ik ze nu over mijn hoofd achter me houden. Daar werden ze vastgezet aan mijn lichaam en werd mijn bovenlichaam ook met folie vastgezet tussen de tralies links en rechts van mij. Als laatste werd het touwtje rond mijn ballen en paal weer vastgemaakt en verbonden met de tralies voor me. Daar stond ik dan, bewust van mezelf, machteloos en overgeleverd, maar ook een serene rust in mijn lichaam.
Hoe lang ik daar gestaan heb durf ik niet te zetten, maar ik kon even heerlijk in mezelf keren. Nadat het folie los geknipt was en de bondage en maskers weer af mochten, mocht ik nog even op mijn knieën voor haar bij komen en hebben nog even over alle belevenissen na gebabbeld.
Heerlijk genoten!
Ik mocht me weer aankleden en merkte toen dat mijn lichaam toch wat koud geworden was, waarschijnlijk de oorzaak van mijn terugtrekkende speelgoed, want voor de rest heb ik er heerlijk van kunnen genieten. Na beneden nog even een lekker kopje thee van haar schlemieltje gekregen te hebben en nagebabbeld te hebben, was het weer tijd om naar huis te gaan.
Enorme dank voor vandaag en ik ben benieuwd waar onze reis ons gezamenlijk verder heen zal brengen.
Een nederige groet en nogmaals enorm bedankt!
sub c
Meer informatie
