Voorproefje voor Pasen met Meesteres Moriah

Het was eindelijk weer zover, door allerlei omstandigheden heeft mijn bezoek aan Meesteres Moriah wat langer geduurd dan gebruikelijk. Nu hebben we gelukkig tussentijds regelmatig contact, zodat de tijd toch wel snel voorbij vliegt. We hadden afgesproken de dag voor Pasen. Maar even daarvoor belde zij mij, of ik een dagje eerder wou komen. Zij zou bezoek krijgen en vond het gezellig dat ik er dan ook bij zou zijn. En ja dat heb ik uiteraard gedaan. Ik kwam in de middag aan, haar sub deed open en we begroeten elkaar hartelijk. Daarna liep ik naar binnen waar Meesteres Moriah mij glimlachend aankeek. Ik begroette haar, met een warme knuffel. Haar sub maakte ondertussen de koffie klaar. Ik ging zitten en voordat ik de kans kreeg haar wat cadeautjes te geven, gaf zij mij haar boek. Met een prachtige tekst erin, die ze speciaal voor mij had geschreven. In de afgelopen tijd heb ik haar meegeholpen om de teksten te lezen en eventueel te corrigeren. Ik kreeg een brok in mijn keel, erg blij met haar boek!

Cadeautjes

Daarna haalde ik mijn kratje leeg en gaf haar mijn cadeautjes. Waaronder een mooie bos tulpen, in een mooie vaas. Zij wordt daar altijd erg blij van. Daarna haalde ik de boodschappentas leeg, want we zouden morgen gezamenlijk gaan paasbrunchen. En zoals zij zelf aangaf, ach een brunch hoeft toch niet alleen met Pasen en zo is het ook. Ik had allerlei lekkers meegenomen, heerlijke stukken kip, smeerseltjes, en allerlei zoetigheden. En natuurlijk mochten de eierdopjes ook niet ontbreken. Het zou haar en ons (haar sub en mij) aan niks ontbreken. Maar goed dat was voor de volgende dag.

Gezellig kletsen

We kletsten een poosje en daarna was het tijd voor het eten. Meesteres Moriah en ik maakten het eten klaar, terwijl haar sub de was op ging hangen. Daar was hij goed voor. Na het eten, wat trouwens heerlijk was, zaten we nog even na te kletsen. Op een gegeven moment ging de bel en haar bezoek kwam binnen. Was een gezellige avond. Het werd voor mijn doen best laat, maar ach het is weekend, dus wie doet me wat. Toen het bezoek weg was, was het tijd om naar bed te gaan.

De dag voor Pasen

Mijn nacht was wat onrustig, en op een gegeven moment, het was best nog vroeg, ging ik uit bed. Ik maakte eerst een kopje koffie voor mezelf. Haha dat klinkt natuurlijk best slecht als slavin, maar ik hoorde bij Meesteres Moriah in de slaapkamer nog geen geluid. En ik weet dat zij het niet erg vindt, tenzij zij überhaupt geen koffie krijgt. Toen ik mijn eerste bakkie koffie op had gedronken, hoorde ik haar praten, tegen haar sub. Dus was het de hoogste tijd om koffie naar haar te brengen. En nu ben ik de beroerdste niet, en nam ook een kopje koffie voor haar sub mee. Hij zorgt ook altijd goed voor mij. Uiteraard wenste ik haar een goedemorgen, met een warme knuffel. Ik kroop achter op het bed, wat nog best een opgave was, want het bed is vrij hoog. Maar uiteindelijk lukte het. We kletsten nog wat over allerlei dingen, ook dingen op die zich op sociale media afspelen.

Aan het voeteneind

Ze lustte nog wel een kopje koffie gaf ze aan, als een jonge hinde, ahum liep ik de trap af naar beneden en maakte nog even een kopje koffie, en maakte er een boterhammetje met pindakaas bij. Want de brunch duurde nog wel even, en hoe lekker is het om bij een kopje koffie een boterhammetje pindakaas te eten. Hup weer naar boven, en ik zette de koffie op haar nachtkastje, en deelde het brood uit. Dat klinkt best heel mooi, ik deelde het brood uit. Ik kroop weer op het voeteneind, en dat is best een uitdaging met ook nog eens die boterham in mijn hand.

Toen het kleine ontbijt achter de kiezen was, gaf ze aan dat ze nog even weg wou. Ik sprintte naar de badkamer om te gaan douchen, en zorgde dat ik op tijd klaar was om met haar weg te gaan. We reden naar de plaats van bestemming en gingen de winkels in waar zij naar toe wou. Daarna reden we weer terug naar haar huis, alwaar we de tafel gingen klaarmaken voor de paasbrunch. Het werd een prachtige tafel, met wat versiersels. “O, heb jij die andere versiersels ook meegenomen, zoals ik je heb opgedragen” vroeg ze. Ik knikte instemmend, want ik had een paaseitje in mijn mond. En met volle mond praten is niet zo netjes. Ze maakte nog wat foto’s van de paastafel, ja ze maakt niet alleen foto’s tijdens een sessie maar ook van heel veel andere dingen, waaronder nu de paastafel.

Piepkuikentje

Nadat we heerlijk hadden gegeten, gaf ze aan dat we nu naar boven gingen. Ik moest de versiersels mee naar boven nemen. Naar haar speelkamer. Vanuit haar nursery room pakte zij allerlei spullen. Ik moest op mijn buik gaan liggen op de bondage tafel. Brrr koud, zij sprayde alcohol over mijn rug en zij begon te prikken met de naalden in mijn rug. En jeetje wat deed dat zeer. Normaliter kan ik heel goed naalden hebben. Zij gaf aan dat mijn huid/rug ook zeer gespannen was. Maar desalniettemin dit was geen reden om te stoppen met prikken. Ook voor mij niet. Pijn in deze dient een doel. En verlangde ik al dagen van tevoren naar de needle play. Dus blijkbaar was het nodig. De tranen vloeiden rijkelijk en ondertussen vertelde ik haar over mijn emoties. Gelukkig kent ze mij al langer dan vandaag en weet ze hoe het werkt bij mij.

Mooi kunstwerk

Nadat ze was uit geprikt wilde ze er natuurlijk een mooi kunstwerk van maken. Ik vind dat altijd prachtig, dat het niet alleen prikken is, maar dat ze ook haar creatieve brein laat mee doen. Ik vroeg of ze van tevoren wist wat ze ging maken. Nee daar had ze niet over nagedacht, zoiets ontstaat gewoon. En dat is dus wat ik erg kan waarderen en maakt dat ik nooit grenzen heb aangegeven, of stopwoorden. Meesteres Moriah laat dingen ontstaan, gaandeweg. Bij haar is een sessie geen script dat ze afdraait. Ze was druk bezig op mijn rug, ik had geen idee wat, natuurlijk had ik er wel gedachten bij, maar ik kan niet op mijn rug kijken. En dan is het goed dat ze altijd foto’s maakt. Liever zie ik die dan niet tussendoor, maar na afloop als ik weer thuis ben, als een herbeleving. Op een gegeven moment was ze klaar met haar kunstwerk. Ze maakte foto’s en daarna moest alles er natuurlijk weer af en uit. Daar kwam de koude alcohol spray weer. En een voor een trok ze de naalden er uit. Ze depten de mini bloeddruppeltjes van mijn rug. Na een paar minuten moest ik mij omdraaien.

Wax play

Bij Pasen, hoort geel. Dus het was geen verrassing wat zij met de gele kaarsen ging doen, die ik had meegenomen. De vraag is alleen waar gaat ze het doen. Nou op dat antwoord hoefde ik niet lang te wachten. Ze begon te druppelen, de eerste paar druppels zijn best even pijnlijk, maar nadat er een laagje op zit, dan is het best chill. Tussen het druppelen door moest ik de brandende kaars vasthouden zodat zij met haar creatieve brein nog wat kuikentje tussen het kaarsvet plantte. En ineens hoorde ik dat ze haar doosje naalden weer pakte. Dat had ik niet verwacht, maar ja ik ga daar ook niet over. Ze stak rondom nog best veel naalden, en maakte het af met een geel lint. Het was tijd voor foto’s. Ze maakte een aantal foto’s en zei lachend “Oh, van deze maak ik een prijsvraag, welk stuk vlees is dit?” terwijl ze mij de foto liet zien. En samen moesten we keihard lachen. Dus ik weet niet of ze er een prijsvraag van maakt, ik verraad dus niets. En zoals het gaat met deze kunstwerken, wat er op of in zit moet er ook weer af. Zij haalde de naalden eruit. Liep daarna naar haar vitrine kast en pakte daar een mes uit. En met haar mes, haalde ze het kaarsvet eraf. Nadat dit klaar was, kerfde ze nog even haar initialen in mijn lichaam. Ik word daar altijd erg blij van. En toen was het tijd op de boel weer op te ruimen. Ik wou me gaan aankleden.

Striemen

Toen ik me wou aankleden, zei ze “Nee, we gaan weer naar beneden en dan krijg je nog even met de Snakewhip”. Oef daar was ik niet op voorbereid, moet natuurlijk ook niet. Maar de needle play sessie was mij best heftig, vanwege alle emoties die vrij kwamen. We liepen naar beneden en ik zette alles even aan de kant om haar alle ruimte te geven om te kunnen zwepen. Ze kwam naar me toe lopen met haar zweep. En ik moest mijn handen in mijn nek leggen en daar ging ze los. Ik heb de tel niet bij gehouden maar het waren er veel, heel veel, een paar honderd? Geen idee, misschien wel meer. In ieder geval was het best heftig, want ik zat al in een andere soort modus door de sessie op haar speelkamer. Maar zoals ik altijd zeg, de pijn bij mij dient een doel. En dat doel kan ik alleen bereiken als ik mij overgeef aan Meesteres Moriah. Ik wil mijn Meesteres Moriah, zoals altijd weer heel erg bedanken voor deze mooie dagen, Uw boek, onze mooie gesprekken, onze brainstorms, de prachtige foto’s en gewoon zoals U bent. Super trots op U en trots om U te mogen dienen.

slavin anne